من دختری از هزارستان هستوم
دختری چشم بادامی از قلب آسیا
سرنوشت مرا با جام تلخ مهاجرت مهمان کرد و خاک همسایه مرا چون مادری به آغوش گرفت.
گاهی دوست داشتم ایرانی باشم. ایران را دوست داشتم و سرود های حماسی اش را در عالم کودکی زمزمه می کردم. از بین همه شان ( ای لشکر صاحب زمان آماده باش)از صادق آهنگران را بیشتر دوست داشتم.
دلم میخواست سرود ملی ایران را بلند بخوانم و فریاد بزنم. دوست داشتم روزی پسر دار شوم و پسرم از آن پلیس هایی شود که در تلوزیون ایران نشان می دهند.
شجاع و با خدا . البته ، تا آن زمان نام لشکر فاطمیون به گوشم نخورده بود.
بگذریم……
از قهرمان های کودکی ام بگویم شهید مطهری ، شهید همت ، شهید آوینی … هنوز من به دنیا نیامده بودم که نوارای سخنرانی این شهیدان و عکس های امام خمینی در صندق و کمد خانیمان جا خوش کرده بود؛و خانمیان را عطراگین.
مه در چنین فضایی به دنیا آمدوم.
تاهمین پنج سال پیش یک پوشه قرمز رنگ داشتوم که نزدیک به پنجاه عکس از امام خمینی و دیفاع مقدس را داخلش گذاشته بودم. همه شان را با صبر و علاقه از صفحه اول کتاب های درسی ام جدا کرده بودم.
خب آرزوس دگر دوس داشتم حافیظ قرآن باشم و الگویم محمد حسین طباطبایی بود. چند روزست که فهمیدم مادرم وقتی هنوز در افغانستان زندگی میکرد و عروس نشده بود ؛ همان موقع ها که ، هنوز فقط نه سال داشت برای پیروزی امام خمینی دعا می کرد.
مادرم می گوید: آن روز ها مادربزرگ و دگر زنان روستا برای پیروزی انقلاب اسلامی ایران دعا می کردند و روزه می گرفتند.
چون امام خمینی آن روز ها در زندان به سر می برد. چند سال پیش از نمایشگاه کتاب غرفه افغانستان برادرم مجله ای از دوهزار شهید و رزمندگان افغانستانی آورد
خوشحال شدم که درکنار شهیدان ایرانی در هشت سال دفاع مقدس افغانستان هم با تقدیم کردنی دوهیزار شهید در پیروزی انقلاب اسلامی نقش داشته بود.
رزمندگان مهاجر تهران،قم،مشهد،کاشان و رزمندگانی از داخل کیشور افغانستان داوطلبانه و درقالب بسیج به دیفاع ایران آمدند. شاید اصلا بیشتر از دوهزار شهید داریم؛چون یکی از تیپ ابوذر میگوید به ما گفته بودند که حتی به همسایه های خود نگویید افغانستانی هستید و خود را خراسانی و خاوری معرفی کنید.
مباریزه با دوشمنانی موشترکی دو کیشور مسلمان دلیلی تشکیل تیپ ابوذر بود ….

برای دانلود صوت و متن کامل این پست لینک های زیر رو در سرچ گوگل کپی کنید و لینک ها رو باز کنید :

https://s17.picofile.com/file/8415219526/Video_20201124103609042_by_VideoShow_a01.html

https://instagram.com/afg_thebest?igshid=7b2m0g9rco2q

خب بالاخره آخرین امتحانم دادیم

هورااااااااااااااااااااا

امروز شال گردن یادم رفته بود ببرم

پیاده روی 1 ساعته تا مترو و از مترو تا حوزه کار خودش و کرد

صورتم یخ کرده بود

الانم سرم درد می کنه

تو این روز های سرد شال گردن و فراموش نکنید

امروز برف ها آب شده

همه چی خوب بود

فقط یک مرد سادیسمی کمبود روزم و خراب کنه

امروز برف می باره

همه جا رو برف پوشونده

چند بار از رو برف ها سر خوردم ولی خدا رو شکر نیفتادم

تومسیر برگشت صحنه قشنگی رو دیدم

یک خانم و آقا با ماشین شون خیابون ها رو دور می زدند و به پاکبان ها غذای نذری می دادند

چقدر قشنگه ما هم تو این سرمای زمستون برای اون هایی که تو سرما هستن غذای گرم کنار بزاریم